ย่า: เมื่อสมัยต้มยำกุ้ง

ผม: อะไรน่ะ ย่ากินต้มยำกุ้ง?

ย่า: น้ำข้นด้วย ... ถุย

ผม: อ่ะ ต่อๆ

ย่า: เมื่อสมัยต้มยำกุ้งหน่ะ ประมาณ 20 ปีมาแล้ว เกิดวิกฤตเศรษฐกิจ

ผม: อ่อๆ เกิดไม่ทันอ่ะ เป็นไงหรอๆๆ?

ย่า: ตอนนั้นน่ะ ค่าเงินบาทอ่อน จาก 25 บาท ต่อ $ เป็น 50 บาท ต่อ $

ผม: โห ใครถือเงินดอลอยู่ก็รวยเละเลยสิย่า

ย่า: ใช่ แต่สมัยนั้นน่ะ คนมีหนี้ซวยทุกคน! แล้วสมัยนั้นก็กู้หนี้กันเยอะมาก เศรษฐกิจมันเลยพังทั้งระบบ ที่ซวยก็เพราะว่าสมัยนั้นกู้เงินอ้างอิงดอลล่า

ผม: แบบนี้ใครกู้เงินมาเป็นดอลล่าก็เน่าหมดสิ อยู่ดีๆหนี้เพิ่มสองเท่า

ย่า: ใช่แล้ว

ผม: .....

ย่า: แต่ลุงเอ็งหน่ะ รอดมาได้น่ะ

ผม: อ่าวรอดได้ไงอะ

ย่า: ก็ลุงเอ็งสร้างธุรกิจโดยไม่เคยกู้เลยหน่ะสิ

ผม: โห แล้วเอาเงินจากไหนลงทุนอ่ะ

ย่า: ลุงเอ็ง ค่อยๆสะสมกำไร แล้วค่อยขยายต่อ ไม่รีบขยายเกินตัว มันเป็นนิสัยส่วนตัวหน่ะ ลุงเอ็งไม่เคยกู้หนี้ใคร เวลาจะซื้ออะไรต้องมีเงินก้อน

ผม: แบบนี้ก็ได้ด้วยหรอ

ย่า: แต่ลุงเอ็งก็ได้รับผลกระทบน่ะ เพราะลูกหนี้ลุงเอ็งก็โดนผลจากต้มยำกุ้ง

ผม: แล้วลุงทำไงอ่ะ ลูกหนี้คงจ่ายไม่ไหวแน่ๆ ลุงเก็บเงินยังไง

ย่า: ก็ไม่เก็บ ลุงเข้าใจลูกหนี้ เพราะมันก็โดนกันหมดทุกคน ไว้ดีขึ้นค่อยมาจ่าย

ผม: โอ้โห สปอร์ตมาก

...

เรื่องนี้สอนอะไรบ้าง

1) บริษัทไม่มีหนี้ ไม่มีทางเจ๊ง แม้วิกฤตจะแรงขนาดไหนก็ตาม
2) บริษัทจะดำเนินธุรกิจโดยตามนิสัยของผู้บริหาร ผู้บริหารมีลักษณะนิสัยไม่ชอบเป็นหนี้ บริษัทก็จะไม่ค่อยมีหนี้
3) การรักษาคู่ค้าให้ยาวนาน สำคัญกว่าผลประกอบการเพียงระยะสั้น
4) คุยกับย่าก็ได้ความรู้ลงทุนด้วย ฮาๆ

ติดตามแบ่งปันความรู้การลงทุนได้ที่ Investdiary