ย่า: เมื่อสมัยต้มยำกุ้ง
ผม: อะไรน่ะ ย่ากินต้มยำกุ้ง?
ย่า: น้ำข้นด้วย ... ถุย
ผม: อ่ะ ต่อๆ
ย่า: เมื่อสมัยต้มยำกุ้งหน่ะ ประมาณ 20 ปีมาแล้ว เกิดวิกฤตเศรษฐกิจ
ผม: อ่อๆ เกิดไม่ทันอ่ะ เป็นไงหรอๆๆ?
ย่า: ตอนนั้นน่ะ ค่าเงินบาทอ่อน จาก 25 บาท ต่อ $ เป็น 50 บาท ต่อ $
ผม: โห ใครถือเงินดอลอยู่ก็รวยเละเลยสิย่า
ย่า: ใช่ แต่สมัยนั้นน่ะ คนมีหนี้ซวยทุกคน! แล้วสมัยนั้นก็กู้หนี้กันเยอะมาก เศรษฐกิจมันเลยพังทั้งระบบ ที่ซวยก็เพราะว่าสมัยนั้นกู้เงินอ้างอิงดอลล่า
ผม: แบบนี้ใครกู้เงินมาเป็นดอลล่าก็เน่าหมดสิ อยู่ดีๆหนี้เพิ่มสองเท่า
ย่า: ใช่แล้ว
ผม: .....
ย่า: แต่ลุงเอ็งหน่ะ รอดมาได้น่ะ
ผม: อ่าวรอดได้ไงอะ
ย่า: ก็ลุงเอ็งสร้างธุรกิจโดยไม่เคยกู้เลยหน่ะสิ
ผม: โห แล้วเอาเงินจากไหนลงทุนอ่ะ
ย่า: ลุงเอ็ง ค่อยๆสะสมกำไร แล้วค่อยขยายต่อ ไม่รีบขยายเกินตัว มันเป็นนิสัยส่วนตัวหน่ะ ลุงเอ็งไม่เคยกู้หนี้ใคร เวลาจะซื้ออะไรต้องมีเงินก้อน
ผม: แบบนี้ก็ได้ด้วยหรอ
ย่า: แต่ลุงเอ็งก็ได้รับผลกระทบน่ะ เพราะลูกหนี้ลุงเอ็งก็โดนผลจากต้มยำกุ้ง
ผม: แล้วลุงทำไงอ่ะ ลูกหนี้คงจ่ายไม่ไหวแน่ๆ ลุงเก็บเงินยังไง
ย่า: ก็ไม่เก็บ ลุงเข้าใจลูกหนี้ เพราะมันก็โดนกันหมดทุกคน ไว้ดีขึ้นค่อยมาจ่าย
ผม: โอ้โห สปอร์ตมาก
...
เรื่องนี้สอนอะไรบ้าง
1) บริษัทไม่มีหนี้ ไม่มีทางเจ๊ง แม้วิกฤตจะแรงขนาดไหนก็ตาม
2) บริษัทจะดำเนินธุรกิจโดยตามนิสัยของผู้บริหาร ผู้บริหารมีลักษณะนิสัยไม่ชอบเป็นหนี้ บริษัทก็จะไม่ค่อยมีหนี้
3) การรักษาคู่ค้าให้ยาวนาน สำคัญกว่าผลประกอบการเพียงระยะสั้น
4) คุยกับย่าก็ได้ความรู้ลงทุนด้วย ฮาๆ
ติดตามแบ่งปันความรู้การลงทุนได้ที่ Investdiary